Aylin
New member
Eğitimde Temel Kavramlar: Mizahın Penceresinden Bir Bakış
Selam forumdaşlar!
Bugün size biraz “ciddi” bir konu açacağım ama merak etmeyin, öyle sıkıcı akademik bir anlatı değil. Hepimizin hayatında bir şekilde karşılaştığı ama çoğu zaman ders kitaplarının arasına sıkışıp kalmış bir mesele: eğitimde temel kavramlar. Gelin bu kavramları, günlük hayatın absürtlüğü ve hepimizin tanıdığı karakterlerin gözünden biraz eğlenceli, biraz düşündürücü bir şekilde konuşalım.
---
Öğrenme: Çocuğun "Ben Yapmam" Direnişi
Öğrenme, hepimizin bildiği gibi bilginin, becerinin ya da davranışın kalıcı hale gelmesi. Ama işin mizahi kısmı şurada: Çocuğa “Matematik ödevi yap” dediğinizde öğrenme bir anda yerçekimine direnmeye başlıyor. Çocuk, koltuğun kenarına yapışıp “Ben yapmam!” diye haykırıyor. İşte o anda babalar (erkekler) stratejik bir plan kuruyor: “Ödevi bitirirsen sana tablet veririm.” Anneler (kadınlar) ise empatik yaklaşıyor: “Tatlım, ödevini yapmazsan öğretmenin üzülür.”
Yani öğrenme süreci, aslında pazarlıkla yürüyen bir uluslararası anlaşmaya benziyor.
---
Öğretim: Bilginin Trafik Polisi
Öğretim, öğrenmeyi düzenleyen ve yönlendiren süreçtir. Ama kabul edelim, çoğu zaman öğretmenlerimiz sanki trafiği yöneten polisler gibiydi:
* “Sen buradan tarih bilgisiyle geç, sen matematikle bekle, sen fen biliminden hız yapma!”
Erkek öğrenciler burada daha çok “Benim stratejim var, kopya çekip hızlanırım” derken, kız öğrenciler “Arkadaşım anlamadıysa ben de anlatayım” diyerek ilişki odaklı bir yaklaşımla devreye girerdi. Öğretim, aslında sınıfta herkesin farklı hızda ilerleyen bir konvoyu aynı yolda tutma sanatıydı.
---
Eğitim: Ailenin ve Okulun Ortak Komplosu
Eğitim, sadece okulda değil, evde, sokakta ve hatta internet başında bile var. Çocuk bilgisayar oyununa gömülmüşken baba stratejik bir hamle yapar: “Oyun saatini yarıya indiriyorum!” Anne ise daha çok empatik bir tonla yaklaşır: “Oğlum, gözlerin bozulacak, sağlığını düşün.”
Burada mizah şu ki, çocuk aslında her iki yaklaşımı da duymuyor. Onun zihninde tek bir şey dönüyor: “Level atlayabilir miyim?”
---
Disiplin: Sessizliği Altın Saymak
Disiplin, eğitimdeki en yanlış anlaşılan kavramlardan biridir. Çoğumuz için “ceza” anlamına gelir. Oysa bilimsel olarak disiplin, düzeni ve özdenetimi ifade eder. Ama işin komiği şu: Öğretmen “Disiplinli olun” dediğinde biz hep sandalyede taş kesilirdik. Erkek öğrenciler “Hadi bakalım, stratejik susma moduna geçelim” derken, kız öğrenciler birbirine fısıldayarak “Merak etme, teneffüste anlatırım” diye ilişkiyi devam ettirirdi.
Yani disiplin, aslında sınıfın içindeki sessizlik anlaşmasının mizahi bir maskesiydi.
---
Motivasyon: Çikolatanın Pedagojik Gücü
Motivasyon olmadan eğitim yürür mü? Tabii ki hayır. Ve dürüst olalım, çocuk için motivasyonun en temel kaynağı bir çikolata, bir dondurma ya da bir telefon oyunudur. Baba yine stratejik davranır: “Eğer şu sınavdan 90 alırsan PlayStation senin.” Anne ise empatiyle yaklaşır: “Sen yapabilirsin, sana inanıyorum.”
İşin ilginci, araştırmalara göre dışsal motivasyon (ödül-ceza) kısa vadeli, içsel motivasyon (merak, ilgi) ise kalıcıdır. Ama çocuğun gözünde en kalıcı motivasyon, çikolatanın tadıdır.
---
Gelişim: Ergenliğin Fırtınalı Denizleri
Eğitimde temel kavramlardan biri de gelişimdir. Fiziksel, bilişsel, duygusal... Ama kabul edelim, ergenlik döneminde bütün kavramlar bir anda ters köşe yapar. Baba stratejik bir planla “Odamı topla” der, anne ise “Arkadaşlarınla tartıştığında bana gel, konuşalım” diyerek ilişki odaklı bir rol üstlenir. Çocuğun cevabı ise mizahın zirvesidir: “Ben büyüdüm, karışmayın.”
Bilimsel lensle baktığımızda gelişim, aşama aşama ilerleyen bir süreçtir. Ama ergen gözünden bakıldığında gelişim, odadaki dağınıklığın büyümesiyle doğru orantılıdır.
---
Forumdaşlara Açık Davet: Sizce Eğitimde En Temel Kavram Hangisi?
Gördüğünüz gibi eğitimde temel kavramlar aslında hayatın tam ortasında, bazen kahkahalarla bazen de göz devirmelerle yaşanıyor. Öğrenme, öğretim, eğitim, disiplin, motivasyon ve gelişim... Bunlar sadece kitapların satırlarında değil, evde, okulda ve sokakta canlı birer karakter gibi karşımıza çıkıyor.
Peki sizce eğitimde en temel kavram hangisi?
* Öğrenme mi, çünkü bilgi olmadan ilerleyemiyoruz?
* Motivasyon mu, çünkü içten gelen istek olmadan hiçbir şey kalıcı değil?
* Yoksa disiplin mi, çünkü düzen olmadan kaos kaçınılmaz?
Benim mizahi gözlemim şu: Çocuğa ne anlatırsanız anlatın, eğitim sürecinde en temel kavram her zaman **“Teneffüs”** oluyor.
Şimdi sözü size bırakıyorum forumdaşlar. Sizce hangi kavram daha önemli, ya da kendi hayatınızdan buna dair komik bir anınız var mı? Yorumlarda paylaşın, hep beraber gülelim ve belki biraz da öğrenelim.
Selam forumdaşlar!
Bugün size biraz “ciddi” bir konu açacağım ama merak etmeyin, öyle sıkıcı akademik bir anlatı değil. Hepimizin hayatında bir şekilde karşılaştığı ama çoğu zaman ders kitaplarının arasına sıkışıp kalmış bir mesele: eğitimde temel kavramlar. Gelin bu kavramları, günlük hayatın absürtlüğü ve hepimizin tanıdığı karakterlerin gözünden biraz eğlenceli, biraz düşündürücü bir şekilde konuşalım.
---
Öğrenme: Çocuğun "Ben Yapmam" Direnişi
Öğrenme, hepimizin bildiği gibi bilginin, becerinin ya da davranışın kalıcı hale gelmesi. Ama işin mizahi kısmı şurada: Çocuğa “Matematik ödevi yap” dediğinizde öğrenme bir anda yerçekimine direnmeye başlıyor. Çocuk, koltuğun kenarına yapışıp “Ben yapmam!” diye haykırıyor. İşte o anda babalar (erkekler) stratejik bir plan kuruyor: “Ödevi bitirirsen sana tablet veririm.” Anneler (kadınlar) ise empatik yaklaşıyor: “Tatlım, ödevini yapmazsan öğretmenin üzülür.”
Yani öğrenme süreci, aslında pazarlıkla yürüyen bir uluslararası anlaşmaya benziyor.
---
Öğretim: Bilginin Trafik Polisi
Öğretim, öğrenmeyi düzenleyen ve yönlendiren süreçtir. Ama kabul edelim, çoğu zaman öğretmenlerimiz sanki trafiği yöneten polisler gibiydi:
* “Sen buradan tarih bilgisiyle geç, sen matematikle bekle, sen fen biliminden hız yapma!”
Erkek öğrenciler burada daha çok “Benim stratejim var, kopya çekip hızlanırım” derken, kız öğrenciler “Arkadaşım anlamadıysa ben de anlatayım” diyerek ilişki odaklı bir yaklaşımla devreye girerdi. Öğretim, aslında sınıfta herkesin farklı hızda ilerleyen bir konvoyu aynı yolda tutma sanatıydı.
---
Eğitim: Ailenin ve Okulun Ortak Komplosu
Eğitim, sadece okulda değil, evde, sokakta ve hatta internet başında bile var. Çocuk bilgisayar oyununa gömülmüşken baba stratejik bir hamle yapar: “Oyun saatini yarıya indiriyorum!” Anne ise daha çok empatik bir tonla yaklaşır: “Oğlum, gözlerin bozulacak, sağlığını düşün.”
Burada mizah şu ki, çocuk aslında her iki yaklaşımı da duymuyor. Onun zihninde tek bir şey dönüyor: “Level atlayabilir miyim?”
---
Disiplin: Sessizliği Altın Saymak
Disiplin, eğitimdeki en yanlış anlaşılan kavramlardan biridir. Çoğumuz için “ceza” anlamına gelir. Oysa bilimsel olarak disiplin, düzeni ve özdenetimi ifade eder. Ama işin komiği şu: Öğretmen “Disiplinli olun” dediğinde biz hep sandalyede taş kesilirdik. Erkek öğrenciler “Hadi bakalım, stratejik susma moduna geçelim” derken, kız öğrenciler birbirine fısıldayarak “Merak etme, teneffüste anlatırım” diye ilişkiyi devam ettirirdi.
Yani disiplin, aslında sınıfın içindeki sessizlik anlaşmasının mizahi bir maskesiydi.
---
Motivasyon: Çikolatanın Pedagojik Gücü
Motivasyon olmadan eğitim yürür mü? Tabii ki hayır. Ve dürüst olalım, çocuk için motivasyonun en temel kaynağı bir çikolata, bir dondurma ya da bir telefon oyunudur. Baba yine stratejik davranır: “Eğer şu sınavdan 90 alırsan PlayStation senin.” Anne ise empatiyle yaklaşır: “Sen yapabilirsin, sana inanıyorum.”
İşin ilginci, araştırmalara göre dışsal motivasyon (ödül-ceza) kısa vadeli, içsel motivasyon (merak, ilgi) ise kalıcıdır. Ama çocuğun gözünde en kalıcı motivasyon, çikolatanın tadıdır.
---
Gelişim: Ergenliğin Fırtınalı Denizleri
Eğitimde temel kavramlardan biri de gelişimdir. Fiziksel, bilişsel, duygusal... Ama kabul edelim, ergenlik döneminde bütün kavramlar bir anda ters köşe yapar. Baba stratejik bir planla “Odamı topla” der, anne ise “Arkadaşlarınla tartıştığında bana gel, konuşalım” diyerek ilişki odaklı bir rol üstlenir. Çocuğun cevabı ise mizahın zirvesidir: “Ben büyüdüm, karışmayın.”
Bilimsel lensle baktığımızda gelişim, aşama aşama ilerleyen bir süreçtir. Ama ergen gözünden bakıldığında gelişim, odadaki dağınıklığın büyümesiyle doğru orantılıdır.
---
Forumdaşlara Açık Davet: Sizce Eğitimde En Temel Kavram Hangisi?
Gördüğünüz gibi eğitimde temel kavramlar aslında hayatın tam ortasında, bazen kahkahalarla bazen de göz devirmelerle yaşanıyor. Öğrenme, öğretim, eğitim, disiplin, motivasyon ve gelişim... Bunlar sadece kitapların satırlarında değil, evde, okulda ve sokakta canlı birer karakter gibi karşımıza çıkıyor.
Peki sizce eğitimde en temel kavram hangisi?
* Öğrenme mi, çünkü bilgi olmadan ilerleyemiyoruz?
* Motivasyon mu, çünkü içten gelen istek olmadan hiçbir şey kalıcı değil?
* Yoksa disiplin mi, çünkü düzen olmadan kaos kaçınılmaz?
Benim mizahi gözlemim şu: Çocuğa ne anlatırsanız anlatın, eğitim sürecinde en temel kavram her zaman **“Teneffüs”** oluyor.
Şimdi sözü size bırakıyorum forumdaşlar. Sizce hangi kavram daha önemli, ya da kendi hayatınızdan buna dair komik bir anınız var mı? Yorumlarda paylaşın, hep beraber gülelim ve belki biraz da öğrenelim.