PiKe
Member
Ulusal sembol
Ciao Bee: İtalya maymuna veda ediyor
Mevcut bağlantıyı kopyala
Böcekler, ördekler ve şimdi de arılar: Avrupa sokaklarından bir klasik daha kayboluyor. Gelecekte üretim yalnızca Hindistan'da gerçekleştirilecek. Ancak nostaljik olanlar için bir miktar teselli var.
O gürültülü. Çınlıyor, inliyor, kendi kendine sallanıyor. Başka bir deyişle, gerçek bir baş belası olabilir. Tatildeyken İtalya'nın dar sokaklarından birinde yanından geçmeye çalışan herkes bunu doğrulayabilir. Ancak İtalya'nın efsanevi üç tekerlekli minibüsü Ape'e veda etmek söz konusu olduğunda, bu günlerde kalp kırıklığı çok büyük.
Yıl sonunda, son model, üç çeyrek asırdan fazla bir sürenin ardından üretici Piaggio'nun Toskana'daki genel merkezindeki üretim hattından çıkıyor. Gelecekte üretim yalnızca Hindistan'da gerçekleştirilecek ve artık Avrupa için değil, yalnızca Asya ve Afrika için gerçekleştirilecek. Bu, otomobil tarihinde başka bir bölümü kapatıyor. VW Beetle ve Citroën ördeğinin ardından şimdi de Ape (Almanca: Bee) vuruluyor.
Kabin ve yükleme alanlı üç tekerlekli Vespa
Arabaların hayvanlar gibi adlandırıldığı günler yakında geçmişte kalacak. Buna rağmen: Araba büyük bir kelimedir. Aslında Ape, İtalyan motorlu scooter Vespa'nın (Wasp) daha da geliştirilmiş haliydi. İlk Ape 1948'de, ilk Vespa'nın piyasaya sürülmesinden iki yıl sonra montaj hattından çıktı. Her ikisi de şirketin kurucusu Enrico Piaggio ve mühendis Corradino D'Ascanio tarafından geliştirildi.
Ape esasen sürücü kabini ve kargo alanı olan üç tekerlekli bir scooterdı. Gerçek bir direksiyon simidi takma fikri kısa sürede terk edildi. Biri solda, biri sağda olmak üzere iki kulplu gidonda kaldı. Konfor sıfırdı. İki katlanır pencere, radyo yok, ısıtma yok, başlangıçta sadece 50 metreküp olan bir motor. 40 km/saatten fazla hız mümkün değildi.
Tarlalarda çalışmak için ideal
Tarlalarda, zeytin ağaçlarının arasında veya üzüm bağlarında çalışmak ve ayrıca ürünleri pazara taşımak için ideal olan 200 kilogramdan fazla yük taşıyabiliyordu. Maymun ucuzdu, basitti ve kırılması zordu. Savaş sonrası yıllarda daha fazlasına ihtiyaç yoktu. Araba tarihçisi Giorgio Sarti şöyle diyor: “Arabalar ve kamyonlar özellikle küçük şirketler için çok pahalıydı. Ape mükemmel çözümdü.”
Onlarca yıl bu şekilde kaldı. Bazı yerlerde teneke kutu neredeyse evin bir parçasıydı. Nesiller boyunca aktarılmıştır. Bir aile bile Maymun'da, birbirine çok yakın da olsa barınabilir. Çocuklar daha sonra yükleme alanında yer buldular. Minimum fiyat şu anda 7.000 Euro'nun üzerindedir.
1960'lardan günümüze kalan modeller
Özellikle İtalya'nın güneyinde 1960'lı ve 1970'li yılların güvenilir bir şekilde işini yapan modellerini hala görebilirsiniz. Maymun makul düzeyde bir el becerisiyle onarılabilir. Tekrar tekrar özel versiyonları da mevcuttu: Alman Papa Benedict XVI. (1927-2022) bir keresinde tamamen beyaz bir Apamobile almıştı.
Maymun artık Roma veya Milano gibi büyük şehirlerde büyük ölçüde ortadan kayboldu; onu genellikle yalnızca pazarların yakınında bulabilirsiniz. Ancak artık reklam amacıyla sıklıkla kullanılıyor. Ve bir de meraklı modeller var: çok eski, özenle bakımı yapılmış veya geliştirilmiş versiyonlar.
“Kötü olan şey, İtalyan tarihinin bir parçasının ölmesi”
Maymunun anavatanındaki ayar sahnesi büyüktür: alçaltılmış, yeniden boyanmış veya güçlü motorlarla. Veya mobil elektrikli ızgara, espresso bar ve hatta küçük ekranlı bir açık hava sineması olarak. Güney Tirol'lü Sascha Müller bunu bir iş modeline dönüştürdü. Şöyle diyor: “Kötü olan şey, İtalyan tarihinin bir parçasının ölmesi.”
“La Repubblica” gazetesi, Maymun'un bireycilik ile aile duygusu arasındaki İtalyan ulusal karakterine mükemmel bir şekilde uyduğu sonucuna vardı. “Sürücü kabininde tek başınıza, arkanızda eşya veya aletler varken kendinizi rahat hissedersiniz. Ancak aynı zamanda bir çift olarak, birbirinize daha yakın ve biraz samimiyetle de yolculuk yapabilirsiniz. Veya tüm düzenlemelere ve güvenlik hususlarına rağmen, kutlamayı Arkadaşlar.”
İtalya yerine Hindistan'da üretildi
Ancak gelecekte Piaggio üç tekerlekli bisikletini yalnızca Hindistan'da üretecek; çünkü AB'nin çevre düzenlemeleri çok katı ve muhtemelen Avrupa'daki pazar artık çok küçük. 1,4 milyardan fazla nüfusuyla dünyanın en kalabalık ülkesinde Ape, halihazırda elektrikli ve doğalgazlı model olarak üretiliyor. Bugün İtalyan minibüsleri zaten tuk-tuk'larla rekabet ediyor.
İtalya'da şu anda İtalya'da üretilen birkaç yüz ürünün satıldığı gerçeğiyle kendilerini teselli ediyorlar. Ve tüm İtalyan küçük arabalarının en efsanesi olan Fiat 500'ün bilgisiyle. Klasik “Cinquecento” 1975'ten beri üretilmedi, ancak bugün onu hala bazen sokaklarda görebilirsiniz. Bu aynı zamanda daha sert insanların yüzlerinde bir gülümsemeye neden olur.
dpa
Ciao Bee: İtalya maymuna veda ediyor
Mevcut bağlantıyı kopyala
Böcekler, ördekler ve şimdi de arılar: Avrupa sokaklarından bir klasik daha kayboluyor. Gelecekte üretim yalnızca Hindistan'da gerçekleştirilecek. Ancak nostaljik olanlar için bir miktar teselli var.
O gürültülü. Çınlıyor, inliyor, kendi kendine sallanıyor. Başka bir deyişle, gerçek bir baş belası olabilir. Tatildeyken İtalya'nın dar sokaklarından birinde yanından geçmeye çalışan herkes bunu doğrulayabilir. Ancak İtalya'nın efsanevi üç tekerlekli minibüsü Ape'e veda etmek söz konusu olduğunda, bu günlerde kalp kırıklığı çok büyük.
Yıl sonunda, son model, üç çeyrek asırdan fazla bir sürenin ardından üretici Piaggio'nun Toskana'daki genel merkezindeki üretim hattından çıkıyor. Gelecekte üretim yalnızca Hindistan'da gerçekleştirilecek ve artık Avrupa için değil, yalnızca Asya ve Afrika için gerçekleştirilecek. Bu, otomobil tarihinde başka bir bölümü kapatıyor. VW Beetle ve Citroën ördeğinin ardından şimdi de Ape (Almanca: Bee) vuruluyor.
Kabin ve yükleme alanlı üç tekerlekli Vespa
Arabaların hayvanlar gibi adlandırıldığı günler yakında geçmişte kalacak. Buna rağmen: Araba büyük bir kelimedir. Aslında Ape, İtalyan motorlu scooter Vespa'nın (Wasp) daha da geliştirilmiş haliydi. İlk Ape 1948'de, ilk Vespa'nın piyasaya sürülmesinden iki yıl sonra montaj hattından çıktı. Her ikisi de şirketin kurucusu Enrico Piaggio ve mühendis Corradino D'Ascanio tarafından geliştirildi.
Ape esasen sürücü kabini ve kargo alanı olan üç tekerlekli bir scooterdı. Gerçek bir direksiyon simidi takma fikri kısa sürede terk edildi. Biri solda, biri sağda olmak üzere iki kulplu gidonda kaldı. Konfor sıfırdı. İki katlanır pencere, radyo yok, ısıtma yok, başlangıçta sadece 50 metreküp olan bir motor. 40 km/saatten fazla hız mümkün değildi.
Tarlalarda çalışmak için ideal
Tarlalarda, zeytin ağaçlarının arasında veya üzüm bağlarında çalışmak ve ayrıca ürünleri pazara taşımak için ideal olan 200 kilogramdan fazla yük taşıyabiliyordu. Maymun ucuzdu, basitti ve kırılması zordu. Savaş sonrası yıllarda daha fazlasına ihtiyaç yoktu. Araba tarihçisi Giorgio Sarti şöyle diyor: “Arabalar ve kamyonlar özellikle küçük şirketler için çok pahalıydı. Ape mükemmel çözümdü.”
Onlarca yıl bu şekilde kaldı. Bazı yerlerde teneke kutu neredeyse evin bir parçasıydı. Nesiller boyunca aktarılmıştır. Bir aile bile Maymun'da, birbirine çok yakın da olsa barınabilir. Çocuklar daha sonra yükleme alanında yer buldular. Minimum fiyat şu anda 7.000 Euro'nun üzerindedir.
1960'lardan günümüze kalan modeller
Özellikle İtalya'nın güneyinde 1960'lı ve 1970'li yılların güvenilir bir şekilde işini yapan modellerini hala görebilirsiniz. Maymun makul düzeyde bir el becerisiyle onarılabilir. Tekrar tekrar özel versiyonları da mevcuttu: Alman Papa Benedict XVI. (1927-2022) bir keresinde tamamen beyaz bir Apamobile almıştı.
Maymun artık Roma veya Milano gibi büyük şehirlerde büyük ölçüde ortadan kayboldu; onu genellikle yalnızca pazarların yakınında bulabilirsiniz. Ancak artık reklam amacıyla sıklıkla kullanılıyor. Ve bir de meraklı modeller var: çok eski, özenle bakımı yapılmış veya geliştirilmiş versiyonlar.
“Kötü olan şey, İtalyan tarihinin bir parçasının ölmesi”
Maymunun anavatanındaki ayar sahnesi büyüktür: alçaltılmış, yeniden boyanmış veya güçlü motorlarla. Veya mobil elektrikli ızgara, espresso bar ve hatta küçük ekranlı bir açık hava sineması olarak. Güney Tirol'lü Sascha Müller bunu bir iş modeline dönüştürdü. Şöyle diyor: “Kötü olan şey, İtalyan tarihinin bir parçasının ölmesi.”
“La Repubblica” gazetesi, Maymun'un bireycilik ile aile duygusu arasındaki İtalyan ulusal karakterine mükemmel bir şekilde uyduğu sonucuna vardı. “Sürücü kabininde tek başınıza, arkanızda eşya veya aletler varken kendinizi rahat hissedersiniz. Ancak aynı zamanda bir çift olarak, birbirinize daha yakın ve biraz samimiyetle de yolculuk yapabilirsiniz. Veya tüm düzenlemelere ve güvenlik hususlarına rağmen, kutlamayı Arkadaşlar.”
İtalya yerine Hindistan'da üretildi
Ancak gelecekte Piaggio üç tekerlekli bisikletini yalnızca Hindistan'da üretecek; çünkü AB'nin çevre düzenlemeleri çok katı ve muhtemelen Avrupa'daki pazar artık çok küçük. 1,4 milyardan fazla nüfusuyla dünyanın en kalabalık ülkesinde Ape, halihazırda elektrikli ve doğalgazlı model olarak üretiliyor. Bugün İtalyan minibüsleri zaten tuk-tuk'larla rekabet ediyor.
İtalya'da şu anda İtalya'da üretilen birkaç yüz ürünün satıldığı gerçeğiyle kendilerini teselli ediyorlar. Ve tüm İtalyan küçük arabalarının en efsanesi olan Fiat 500'ün bilgisiyle. Klasik “Cinquecento” 1975'ten beri üretilmedi, ancak bugün onu hala bazen sokaklarda görebilirsiniz. Bu aynı zamanda daha sert insanların yüzlerinde bir gülümsemeye neden olur.
dpa