KHERSON: Ukrayna’nın güneyindeki şehirden bir hafta sonra Herson kurtarıldı, bölge sakinleri Rus işgali altında geçirdikleri korkunç sekiz ayın anılarından kaçamıyor: kayıp insanlar, her yerde mayınlar, kapalı dükkanlar ve restoranlar, elektrik ve su sıkıntısı – ve Rus ve Ukrayna silahlı kuvvetleri savaşırken gece gündüz patlamalar sadece Dinyeper Nehri boyunca.
Bu zorluklara rağmen, Herson halkı bir rahatlama, iyimserlik ve hatta neşe karışımı ifade ediyor – özellikle de yeni keşfettikleri kendilerini ifade etme özgürlükleri nedeniyle.
“Nefes almak bile kolaylaştı. Ukraynalı askerlerin şehre girdiği günü hatırlarken gözleri mutlulukla parıldayan eczacı Olena Smoliana, “Artık her şey farklı” dedi.
Herson’un nüfusu savaş öncesi yaklaşık 300.000’den 80.000’e düştü, ancak şehir yavaş yavaş canlanıyor.Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky Pazartesi günü sokaklarda zaferle yürüdü ve Rusya’nın geri çekilmesini – Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin için küçük düşürücü bir yenilgi – “savaşın sonunun başlangıcı” olarak selamladı.
İnsanlar artık evden çıkmaktan korkmuyor ya da Rus askerleriyle temasın bir hapishaneye ya da işkence hücresine yol açabileceğinden korkmuyor. Cep telefonlarını şarj etmek, su getirmek veya komşuları ve akrabalarıyla konuşmak için çantalarına ve montlarına mavi-sarı kurdelelerle süslenmiş kasaba meydanlarında toplanıyorlar.
Rus işgalinin başından beri eşi Oleksandr ile birlikte evde olan ancak şimdi her gün merkeze gelen 53 yaşındaki Yulia Nenadyschuk, “İşgalden sağ çıktıysak, bunu da sorunsuz atlatacağız” diyor. .
En kötü zorluk, bir “kafes” içinde olmak gibi, kendin olma özgürlüğünün olmamasıydı, dedi.
57 yaşındaki Oleksandr Nenadyschuk, “Yüksek sesle hiçbir şey söyleyemiyordun, Ukraynaca bilmiyordun. Sürekli gözetim altındaydık, etrafa bakamıyordun bile.”
Herson sakinleri, Mariupol, Sievierodonetsk ve Lysychansk gibi diğer Ukrayna şehirlerini harabeye çeviren yıkıcı askeri kuşatmadan farklı olarak işgallerini tanımlayan “sessiz terör”den bahsediyor.
Rus kuvvetleri, savaşın ilk günlerinde yakındaki Kırım’dan Herson’a girdi, 2014’te yasadışı bir şekilde ilhak etti ve kısa süre sonra işgal etti.
Herson’da insanlar çoğunlukla Rusça iletişim kurar. Eczacı Smoliana, savaşın başlarında bazı sakinlerin Rusya’ya sempati duyan komşularına karşı hoşgörülü olduğunu, ancak son dokuz ayda gözle görülür bir değişim olduğunu söyledi. “Rusça konuşmaya bile utanıyorum” dedi. “Bizi duygusal ve fiziksel olarak baskı altına aldılar.”
Birçok insan şehirden kaçtı, ancak bazıları ortadan kayboldu.
18 yaşındaki Khrystyna Yuldasheva, Rus polisinin gözaltı merkezi olarak kullandığı ve Ukraynalı yetkililerin işkence ve taciz iddialarını soruşturduğu bir binanın karşısındaki bir dükkanda çalışıyor.
Yakın zamanda oğlunu aramaya gelen bir kadına “Artık burada kimse yok” dedi.
Diğer insanlar ayrılmaya çalıştı ama başaramadı. Soyadıyla anılmak istemeyen 37 yaşındaki Tetiana, “Üç kez ayrılmaya çalıştık, ancak şehirden olası tüm çıkışları kapattılar” dedi.
Rus askerleri, işgalin başladığı 24 Şubat’tan bu yana Moskova’nın ele geçirdiği tek bölgesel başkent olan Herson’dan çekildiğinde, geride temel altyapısı olmayan bir şehir bıraktılar: su, elektrik, ulaşım veya iletişim.
İşgalden kurtulan küçük dükkanlarda hala Rus ürünleri bulunabilir. Ve şehir hala “Ukraynalılar ve Ruslar tek millettir” gibi Rus propagandasını yapan veya Ukraynalıları Rus pasaportu almaya teşvik eden pankartlarla süslenmiş. (Bazı insanlar yanlarından geçerken yüksek sesle küfrederler.)
Birçok mağaza, restoran ve otel hala kapalı ve birçok insan işsiz. Ancak geçen hafta Ukraynalı süpermarket zincirlerinden gelen kamyonlar dolusu yiyecek ve kurulan internet noktaları, sakinleri merkeze çekti.
İnsanlar Rusya’nın çekilmesinden hemen sonra coşkuluyken, Herson beklemede bir şehir olmaya devam ediyor.
İçişleri Bakanlığı’na göre, Rusların idari ofislere ve kritik altyapı çevrelerine yerleştirdiği tüm mayınların temizlenmesi, sakinlerin Herson’a geri dönmesi ve şehrin yeniden inşa edilmesinin önünde büyük bir engel olacak.
Ukrayna içişleri bakan yardımcısı Mary Akopian, “Hayatı geri getirmek için burada mayın temizlemeye ihtiyaç var” dedi. Kherson’ın mayınlarla ilgili olarak Ukrayna’nın Ruslardan kurtardığı diğer tüm şehirlerden daha büyük bir sorunu olduğunu çünkü en uzun süre işgal altında kaldığını söylüyor.
Herson şehri ve çevresindeki mayınları tamamen temizlemenin yıllar alacağını tahmin ediyordu. Herson’da bırakılan mayınları ve diğer patlayıcıları temizlerken şimdiden 25 kişi öldü ve evlerine dönmek için koşan düzinelerce sivil mayınlar tarafından öldürüldü.
Rus askerleri geri çekilmeden önce dükkanları ve işyerlerini ve hatta müzeleri yağmaladı. Ukrayna hükümeti, Herson bölgesindeki müzelerden 15.000 eserin çalındığını ve yakındaki Kırım’a götürüldüğünü tahmin ediyor.
Zelenskiy’nin ofisinde üst düzey bir yetkili olan Kyrylo Timoşenko, Herson bölgesine yaptığı bir gezinin ardından Telegram kanalına “Aslında orada hiçbir şey yok,” diye yazdı. “Ruslar tüm kasabaları ve köyleri öldürdü, mayınladı ve soydu.”
Aşağılayıcı Rus geri çekilmesi, Herson’daki savaş seslerine son vermedi. Geniş Herson bölgesinin yaklaşık %70’i hala Rusların elinde. Kasabada düzenli olarak patlama sesleri duyuluyor, ancak yerel halk bunun mayın temizlemenin bir parçası mı yoksa Rus ve Ukrayna topçularının sesi mi olduğundan her zaman emin değil.
Yakınlarda devam eden çatışmalara rağmen, Herson’daki insanlar hava saldırılarını uyaran sirenleri görmezden gelecek ve birbirlerini selamlamak ve Ukraynalı askerlere teşekkür etmek için çok sayıda sokaklarda toplanacak kadar güvenliklerinden eminler.
Pek çok sakin gibi, Nenadyschuk’lar da uzaktan patlama seslerini duyduklarında ürpermiyorlar ve karşılaştıkları diğer zorluklardan şikayet etmekten hoşlanmıyorlar.
“Sebat ediyoruz. Zaferi bekliyoruz. Şikayet etmeyeceğiz,’ dedi Yulia Nenadyschuk. Kocası, “Ukrayna’nın tamamı şu anda bu durumda” diye ekledi.
Bu zorluklara rağmen, Herson halkı bir rahatlama, iyimserlik ve hatta neşe karışımı ifade ediyor – özellikle de yeni keşfettikleri kendilerini ifade etme özgürlükleri nedeniyle.
“Nefes almak bile kolaylaştı. Ukraynalı askerlerin şehre girdiği günü hatırlarken gözleri mutlulukla parıldayan eczacı Olena Smoliana, “Artık her şey farklı” dedi.
Herson’un nüfusu savaş öncesi yaklaşık 300.000’den 80.000’e düştü, ancak şehir yavaş yavaş canlanıyor.Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky Pazartesi günü sokaklarda zaferle yürüdü ve Rusya’nın geri çekilmesini – Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin için küçük düşürücü bir yenilgi – “savaşın sonunun başlangıcı” olarak selamladı.
İnsanlar artık evden çıkmaktan korkmuyor ya da Rus askerleriyle temasın bir hapishaneye ya da işkence hücresine yol açabileceğinden korkmuyor. Cep telefonlarını şarj etmek, su getirmek veya komşuları ve akrabalarıyla konuşmak için çantalarına ve montlarına mavi-sarı kurdelelerle süslenmiş kasaba meydanlarında toplanıyorlar.
Rus işgalinin başından beri eşi Oleksandr ile birlikte evde olan ancak şimdi her gün merkeze gelen 53 yaşındaki Yulia Nenadyschuk, “İşgalden sağ çıktıysak, bunu da sorunsuz atlatacağız” diyor. .
En kötü zorluk, bir “kafes” içinde olmak gibi, kendin olma özgürlüğünün olmamasıydı, dedi.
57 yaşındaki Oleksandr Nenadyschuk, “Yüksek sesle hiçbir şey söyleyemiyordun, Ukraynaca bilmiyordun. Sürekli gözetim altındaydık, etrafa bakamıyordun bile.”
Herson sakinleri, Mariupol, Sievierodonetsk ve Lysychansk gibi diğer Ukrayna şehirlerini harabeye çeviren yıkıcı askeri kuşatmadan farklı olarak işgallerini tanımlayan “sessiz terör”den bahsediyor.
Rus kuvvetleri, savaşın ilk günlerinde yakındaki Kırım’dan Herson’a girdi, 2014’te yasadışı bir şekilde ilhak etti ve kısa süre sonra işgal etti.
Herson’da insanlar çoğunlukla Rusça iletişim kurar. Eczacı Smoliana, savaşın başlarında bazı sakinlerin Rusya’ya sempati duyan komşularına karşı hoşgörülü olduğunu, ancak son dokuz ayda gözle görülür bir değişim olduğunu söyledi. “Rusça konuşmaya bile utanıyorum” dedi. “Bizi duygusal ve fiziksel olarak baskı altına aldılar.”
Birçok insan şehirden kaçtı, ancak bazıları ortadan kayboldu.
18 yaşındaki Khrystyna Yuldasheva, Rus polisinin gözaltı merkezi olarak kullandığı ve Ukraynalı yetkililerin işkence ve taciz iddialarını soruşturduğu bir binanın karşısındaki bir dükkanda çalışıyor.
Yakın zamanda oğlunu aramaya gelen bir kadına “Artık burada kimse yok” dedi.
Diğer insanlar ayrılmaya çalıştı ama başaramadı. Soyadıyla anılmak istemeyen 37 yaşındaki Tetiana, “Üç kez ayrılmaya çalıştık, ancak şehirden olası tüm çıkışları kapattılar” dedi.
Rus askerleri, işgalin başladığı 24 Şubat’tan bu yana Moskova’nın ele geçirdiği tek bölgesel başkent olan Herson’dan çekildiğinde, geride temel altyapısı olmayan bir şehir bıraktılar: su, elektrik, ulaşım veya iletişim.
İşgalden kurtulan küçük dükkanlarda hala Rus ürünleri bulunabilir. Ve şehir hala “Ukraynalılar ve Ruslar tek millettir” gibi Rus propagandasını yapan veya Ukraynalıları Rus pasaportu almaya teşvik eden pankartlarla süslenmiş. (Bazı insanlar yanlarından geçerken yüksek sesle küfrederler.)
Birçok mağaza, restoran ve otel hala kapalı ve birçok insan işsiz. Ancak geçen hafta Ukraynalı süpermarket zincirlerinden gelen kamyonlar dolusu yiyecek ve kurulan internet noktaları, sakinleri merkeze çekti.
İnsanlar Rusya’nın çekilmesinden hemen sonra coşkuluyken, Herson beklemede bir şehir olmaya devam ediyor.
İçişleri Bakanlığı’na göre, Rusların idari ofislere ve kritik altyapı çevrelerine yerleştirdiği tüm mayınların temizlenmesi, sakinlerin Herson’a geri dönmesi ve şehrin yeniden inşa edilmesinin önünde büyük bir engel olacak.
Ukrayna içişleri bakan yardımcısı Mary Akopian, “Hayatı geri getirmek için burada mayın temizlemeye ihtiyaç var” dedi. Kherson’ın mayınlarla ilgili olarak Ukrayna’nın Ruslardan kurtardığı diğer tüm şehirlerden daha büyük bir sorunu olduğunu çünkü en uzun süre işgal altında kaldığını söylüyor.
Herson şehri ve çevresindeki mayınları tamamen temizlemenin yıllar alacağını tahmin ediyordu. Herson’da bırakılan mayınları ve diğer patlayıcıları temizlerken şimdiden 25 kişi öldü ve evlerine dönmek için koşan düzinelerce sivil mayınlar tarafından öldürüldü.
Rus askerleri geri çekilmeden önce dükkanları ve işyerlerini ve hatta müzeleri yağmaladı. Ukrayna hükümeti, Herson bölgesindeki müzelerden 15.000 eserin çalındığını ve yakındaki Kırım’a götürüldüğünü tahmin ediyor.
Zelenskiy’nin ofisinde üst düzey bir yetkili olan Kyrylo Timoşenko, Herson bölgesine yaptığı bir gezinin ardından Telegram kanalına “Aslında orada hiçbir şey yok,” diye yazdı. “Ruslar tüm kasabaları ve köyleri öldürdü, mayınladı ve soydu.”
Aşağılayıcı Rus geri çekilmesi, Herson’daki savaş seslerine son vermedi. Geniş Herson bölgesinin yaklaşık %70’i hala Rusların elinde. Kasabada düzenli olarak patlama sesleri duyuluyor, ancak yerel halk bunun mayın temizlemenin bir parçası mı yoksa Rus ve Ukrayna topçularının sesi mi olduğundan her zaman emin değil.
Yakınlarda devam eden çatışmalara rağmen, Herson’daki insanlar hava saldırılarını uyaran sirenleri görmezden gelecek ve birbirlerini selamlamak ve Ukraynalı askerlere teşekkür etmek için çok sayıda sokaklarda toplanacak kadar güvenliklerinden eminler.
Pek çok sakin gibi, Nenadyschuk’lar da uzaktan patlama seslerini duyduklarında ürpermiyorlar ve karşılaştıkları diğer zorluklardan şikayet etmekten hoşlanmıyorlar.
“Sebat ediyoruz. Zaferi bekliyoruz. Şikayet etmeyeceğiz,’ dedi Yulia Nenadyschuk. Kocası, “Ukrayna’nın tamamı şu anda bu durumda” diye ekledi.